Voordracht van bisschop Oliver Doeme over de macht van de rozenkrans in de strijd tegen het kwaad in onze tijd, gehouden voor de deelnemers aan de Gebedsdag van de Vrouwe van alle Volkeren in het bisdom Haarlem-Amsterdam, 22 mei 2016.

Ik wil God danken en loven dat hij ons allen de gelegenheid geeft hier bijeen te komen voor dit grote evenement. Ik dank en eer onze Heilige Moeder voor de moederlijke zorg die ze steeds aan ons, haar kinderen, verleent. Graag wil ik mijn broeder Mgr. Punt, de bisschop van dit bisdom, bedanken dat hij zo vriendelijk is geweest mij uit te nodigen voor deze belangrijke gebeurtenis. Moge Moeder Maria aan jullie allemaal, haar kinderen, haar barmhartige liefde blijven schenken.

Beste gelovigen, ik ben hier niet om jullie een theologische verhandeling of exegese over Maria voor te schotelen. Ik ben hier niet voor een theoretische discussie over de vraag of Maria wel of niet de Moeder van God is. Ook ben ik hier niet om een dogma te formuleren over onze Moeder Maria.

Ik ben hier simpelweg om met jullie mijn ervaringen met Maria, onze Moeder, te delen. Ik ben hier om met jullie te delen hoe zij een Moeder voor ons katholieken was in het bisdom Maiduguri in Nigeria. Ik ben hier om bij jullie, beste broeders en zusters, het vertrouwen te versterken dat Maria onze Moeder voor ons, haar kinderen, zorgt, opdat jullie je steeds meer in de devoties tot haar verdiepen. Moeder Maria heeft me hier gebracht om jullie op het hart te drukken dat de rozenkrans, de meest gepraktiseerde Mariale devotie, een zeer machtig instrument is.

Maria is de Moeder van God. Vanaf het moment dat ze instemde met de boodschap van de engel Gabriël dat het Vleesgeworden Woord negen maanden lang in haar schoot zou verblijven tot aan zijn geboorte, werd Maria de Moeder van God. Wij zijn de kinderen van God. Wij zijn de broeders en zusters van Jezus-Christus. En dus hebben ook wij die bijzondere positie dat we de kinderen van Maria zijn. Wat doen kinderen met hun moeder? Ze respecteren en eren haar. Maria is onze geestelijke moeder. En dus hebben we alle reden om haar te eren en te respecteren; vandaar de Mariale devoties.

De zalige John Henry Newman stelt dat de verering van Maria de natuurlijke consequentie is van de verering van haar Zoon. En die Mariaverering doet niets af aan de verering van Christus, maar versterkt die juist.

Maria verdient een unieke en verhevener verering dan de andere heiligen vanwege haar unieke voorrecht zo nauw betrokken te zijn bij Gods heilsplan. Ze aanvaardde het de Moeder van onze Verlosser te worden door haar grootse fiat, haar ja, haar volmaakte gehoorzaamheid aan de wil van God. Maria is ook het volmaakte voorbeeld van andere deugden, zoals nederigheid, geloof, hoop en liefde.

Het Tweede Vaticaans Concilie moedigt in Lumen Gentium de Mariaverering in de Kerk aan omdat zij de Moeder van God is en ook onze Moeder. Maria zegt over zichzelf in het Magnificat: ‘De Almachtige heeft grote dingen aan mij gedaan en heilig is zijn naam.’ En dus is het belangrijk dat we onze geestelijke Moeder in de persoon van Maria eren en vereren. Ze bemint ons immers, zoals de Heilige Petrus Damiani zegt, met een liefde die niet te overtreffen is door enige geschapen liefde, met een liefde die niet kan worden gedoofd of verminderd door zondige daden of ondankbaarheid.

Het katholieke bisdom Maiduguri en aanvallen van Boko Haram:

De kerk in het bisdom Maiduguri heeft vreselijk geleden door toedoen van de islamitische sekte die zich Boko Haram noemt. In de zes jaar sinds de opstand begon, heeft deze groepering op kolossale schaal levens en eigendommen verwoest.

Meer dan 70.000 katholieken zijn het afgelopen jaar ontheemd geraakt toen de sekte meer dan driekwart van het grondgebied van ons bisdom in handen kreeg. En hoewel velen van hen inmiddels zijn teruggekeerd, leven er ruim 20.000 nog steeds als vluchteling in andere delen van Nigeria en in Kameroen. In datzelfde jaar werden meer dan 30 priesters gedwongen hun ambt neer te leggen, meer dan 40 nonnen werden uit hun kloosters verdreven, meer dan 200 catechisten moesten hun taak neerleggen en samen met andere christenen vluchten. De school in Chibok waar de schoolmeisjes door de sekte werden ontvoerd, ligt ook in ons bisdom. Van de 270 meegevoerde meisjes, wisten er maar 56 te ontsnappen en terug te komen. Van de rest weten we niet waar ze zijn. Behalve de Chibok-meisjes zijn er nog veel meer vrouwen en meisjes van ons ontvoerd, sommigen al eerder, anderen later. Een aantal van onze jongemannen is met geweld ingelijfd in het leger van Boko Haram. Veel vrouwen en meisjes die door de sekte zijn meegenomen worden ingezet voor zelfmoordaanslagen. We hebben alleen al meer dan 500 katholieken die vanwege hun geloof martelaar zijn geworden. Er zijn meer dan 5.000 weduwen over wie het bisdom zich ontfermt en van een groot aantal van hen is de man door Boko Haram vermoord. Daarnaast zijn er meer dan 15.000 weeskinderen die het bisdom zo goed mogelijk probeert te helpen. Soms zijn ook hun ouders vermoord door Boko Haram.

We hebben ook veel van onze gebouwen door toedoen van Boko Haram verloren. Meer dan 200 kleinere kerken werden door de islamitische militanten in brand gestoken. Meer dan 20 parochiekerken en meer dan 20 priesterwoningen zijn eveneens in de as gelegd. Meer dan 20 scholen, waaronder ons kleinseminarie, zijn verwoest en functioneren niet meer. Ook veel woonhuizen, voertuigen, voedsel, dieren, winkels en persoonlijke bezittingen zijn door Boko Haram vernietigd of meegenomen.

Onze band met Maria onze Moeder

Na dit allemaal gehoord te hebben, vragen sommigen van u zich misschien af wat dit te maken heeft met Maria onze Moeder. Het heeft heel veel te maken met Maria onze Moeder. Ten eerste blijft, ondanks alles wat er gebeurd is, het geloof van onze mensen zich verdiepen en versterken. De gelovigen in het bisdom, zowel de priesters en religieuzen als de leken, zijn erg dapper. Ze zijn moedig hun geloof blijven praktiseren te midden van deze verwoestingen. Ze voeren hun religieuze activiteiten openlijk uit door op zondag en door de week naar de mis te gaan. Ze houden zich ook bezig met andere devotionele activiteiten.

Ten tweede kan men zich afvragen waar ze hun moed aan ontlenen. Dat is aan Maria onze Moeder. Het bisdom is tal van Mariale programma’s begonnen die gericht zijn op de versterking van onze band met onze Moeder. We hebben een mooi terrein gevonden voor een permanente Mariaschrijn. En hoewel we er vanwege de crisis nog niet aan hebben kunnen werken, hopen we dat we in de nabije toekomst mensen zullen vinden die ons financieel willen steunen om de plek te ontwikkelen ten behoeve van onze Mariadevoties. De afgelopen vier jaar hebben we jaarlijks de toewijding van ons bisdom aan het Onbevlekte Hart van Maria gevierd. Ik heb een pastorale brief geschreven over het belang van de rozenkransprocessie. Sindsdien houden we rozenkransprocessies in parochies, buitenposten en met families. Ook worden elke zaterdag de ochtendmissen in alle parochies opgedragen ter ere van Onze Lieve Vrouw. Ook krijgen we veel rozenkransen van elders die we uitdelen onder onze lekengelovigen.

Als kerk in dit bisdom zijn we er absoluut van overtuigd dat Moeder Maria de oplossing voor onze crisis is. En ze heeft ons bewezen dat ze voor ons zal blijven strijden. Hoe weten we dat Maria strijd voor ons voert? Er is officieel vastgelegd dat Boko Haram meer dan zes pogingen heeft gedaan om Maiduguri binnen te dringen, maar het is ze niet gelukt. En we hebben veel christenen in Maiduguri. Wij geloven dat het Maria was die de toegang tot de stad blokkeerde.

Ten tweede is sinds deze crisis begon geen priester of religieuze ook maar met een vinger aangeraakt. Maria heeft haar zonen en dochters beschermd tegen de terroristen. Eind 2014 was meer dan driekwart van ons bisdom onder controle van Boko Haram. Maar vanwege onze verschillende Mariale devoties, kon Moeder Maria soldaten inzetten om Boko Haram terug de bossen in te drijven. En in de meeste van deze gemeenschappen zijn onze mensen weer teruggekeerd en aanbidden ze God weer in hun kerken. Bovendien zijn verschillende keren kerkleden die door Boko Haram gevangengenomen of omsingeld waren, dankzij het bidden van de rozenkrans ontsnapt of door de sekte vrijgelaten.
En paar voorbeelden:

  1. Een jongeman werd samen met andere passagiers uit een bus gehaald en mee het bos in genomen. Maar daar begon hij de rozenkrans te bidden en zong hij kerkelijke liederen. Op de vierde dag namen de sekteleden hem mee naar de hoofdweg en lieten hem vrij.
  2. Een moeder van drie kinderen werd meegevoerd naar het bos, samen met een aantal moslimvrouwen. Zij was de enige katholieke onder hen. Ze is zachtjes haar rozenkrans gaan bidden en dat blijven doen. Na ongeveer een week brachten de sekteleden alleen haar terug naar het dorp en lieten haar daar achter.
  3. Een oude grootmoeder werd in een dorp gevangengenomen door sekteleden. De rest van de dorpelingen was weggerend en had haar alleen achter gelaten. Maar zij bleef haar rozenkrans bidden. Toen de sekteleden haar vonden, zeiden ze tegen haar dat ze moslim moest worden, maar ze weigerde. Ze begonnen haar te slaan en lieten haar halfdood liggen. Maar later kwam ze weer bij bewustzijn, nam haar stok, liep naar de plaatselijke leider van Boko Haram en toonde hem de verwondingen die zijn jongens haar hadden toegebracht. Ze zei tegen de leider dat zijn jongens haar wilden dwingen moslim te worden. En dat ze nooit moslim zou worden. De commandant vatte sympathie voor haar op. Dus gaf hij die jongens een uitbrander, haalde ze onmiddellijk uit het gebied weg en verving ze door anderen, die hij opdracht gaf de grootmoeder eten te geven. Dat zijn ze blijven doen totdat enkele maanden later het leger het gebied heroverde.
  4. En dan was er een gezin dat in de val kwam te zitten toen Boko Haram Mubi innam. Boko Haram parkeerde veel van hun voertuigen voor een huis, maar wist niet dat binnen een man en vrouw met hun kinderen zaten. Het gezing bad de rozenkrans, ’s morgens, ’s middags en ’s avonds. Ze konden geen van allen het huis uit, omdat de sekteleden hen dan zouden zien. Het voedsel dat ze in huis hadden raakte niet op en ook het water raakte niet op. Die toestand duurde maanden, totdat er ten slotte soldaten kwamen die het gebied heroverden. Moeder Maria beschermde haar kinderen tegen de sekte. Wat een wonder!

Ook voor mij persoonlijk heeft Moeder Maria heel veel gedaan, ondanks mijn zondigheid en onwaardigheid. Ik beschouw mezelf als het minste kind van Moeder Maria. Er is niets waar ik haar om vraag dat onze Moeder Maria me niet geeft, zolang het haar Zoon maar verheerlijkt. Daarom doe ik mijn best me meer bezig te houden met Mariale devoties en spoor ik anderen aan hetzelfde te doen. Ik wijd me bijna dagelijks toe aan haar Onbevlekte Hart. Ik koester de noveen van Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand, vooral vanwege hetgeen we meemaken. Bovenal bid ik de rozenkrans zo vaak mogelijk, want dagelijks bid ik meestal alle vier de geheimen.

Ja, ik heb een ontmoeting met de Heer gehad, eind oktober 2014. Nogmaals wil ik benadrukken dat dit visioen niet over mij ging, want ik ben slechts een groot zondaar. Dit visioen ging over Jezus en zijn Moeder en het volk van God. In dit visioen reikte Jezus me met beide handen een zwaard aan. Ik strekte beide handen uit om het in ontvangst te nemen, maar zodra Jezus het in mijn handen legde, veranderde het in een rozenkrans. Daarop zei Jezus driemaal: ‘Boko Haram is weg.’ Dit visioen ging niet over mij, nee, hiermee heeft Jezus ons allemaal een duidelijke boodschap willen geven: dat als we vurig de rozenkrans bidden, we het kwaad in de wereld zullen verslaan. Boko Haram is demonisch en de rozenkrans zal deze sekte verslaan. Er zijn nog meer demonen in andere delen van de wereld. De rozenkrans kan ze verslaan.

Tot slot wil ik nog zeggen dat jullie je gelukkig mogen prijzen met deze bisschop en hulpbisschop, Mgr. Punt en Mgr. Hendriks. Zij bevorderen de devotie tot de Vrouwe van alle Volkeren, die zo belangrijk is voor de wereldvrede. En uiteindelijk zal Maria ons allen naar de hemel voeren.

Laten we daarom vasthouden aan het bidden van de rozenkrans in het bijzonder en aan de devoties tot onze Moeder Maria in het algemeen. Mag ik nogmaals de bisschop van Haarlem-Amsterdam, Mgr. Punt, bedanken dat ik hier vandaag mocht zijn om onze ervaringen met de mensen hier te delen

Dank u wel en God zegene u allen.